Uiteindelijk zijn we in Batubulan overgestapt op een ander lokaal busje, heel oud en vies en kapot, en zijn we zo naar Padangbai gereisd Hier hebben we overnacht en zijn we de volgende dag om 08:00 's ochtends op de slow boat naar Lombok gestapt... Lombok here we come! Op de slowboat van Padangbai naar Lombok werden we door een Frans koppel aangesproken of we samen met hen een busje wilden pakken naar Sengiggi. In dit taxibusje zat ook een gids, waaraan het andere stelletje wat informatie vroeg over de trektocht over Rinjani. De Rinjani is een enorm grote berg/vulkaan, met bovenaan een kratermeer met hierin weer een kleinere vulkaan. Wat de gids vertelde klonk allemaal erg gaaf en ook ik had al eerder wat gelezen over deze trek. Ook konden we aan deze meneer informatie vragen over een toer naar de Komodo eilanden, want dat leek ons ook heel leuk om te doen, maar het was echter alleen mogelijk met een one way toer van 4 nachten naar de Komodo eilanden te gaan. Aangezien we dan dus op de Komodo eilanden ‘vast’ zouden zitten was dit voor ons helaas niet te doen. Doordat een toer naar de Komodo eilanden voor ons sowieso niet meer mogelijk was, hebben we toen in het busje besloten de Rinjani trek te doen. We konden op deze manier gelijk doorrijden naar Senaru, het dorpje van waaruit we naar Rinjani zouden vertrekken, en dat zou ons veel tijd schelen en ook zat deze overnachting in Senaru bij de prijs inbegrepen. Tijdens de rit naar dit dorpje zagen we al dat Lombok een prachtig groen eiland is. Overal mooie jungleachtige bomen en rijstvelden.
In Senaru aangekomen bleek dit een klein dorpje te zijn, helemaal omgeven met prachtige rijstvelden en plantages en de mooiste bergen. We besloten voor het avondeten samen met het Franse koppel nog even een wandelingetje te maken en toen kwamen we bij een klein paadje naar een waterval. Bij het guesthouse waar we verbleven was ons vertelt dat het niet meer mogelijk was naar de waterval te gaan, omdat het te snel donker zou worden en dat zou dan gevaarlijk zijn. Bij de ingang naar de waterval was het volgens het watervalmannetje echter nog wel mogelijk voor het donker terug te zijn. Na even overwegen of het wel veilig zou zijn, hebben we toen toch besloten nog even naar de waterval te lopen. De weg naar de waterval betrof een klein paadje de berg af, met aan de ene kant een ‘wand van jungle’ en aan de andere kant een flinke afgrond. We moesten dus best goed uitkijken waar we liepen, maar het uitzicht was schitterend. Overal rijstvelden tegen de heuvels en op de achtergrond konden we de waterval al horen. Eenmaal bij de waterval aangekomen was het al best donker, maar de waterval zelf was prachtig! Heel groot en hij kwam zo mooi uit de jungle van boven. De foto’s zijn door de schemering en de haast om snel weer weg te zijn voor het echt donker was helaas mislukt, maar één is nog wel redelijk duidelijk. Na snel de waterval te hebben bekeken zijn we weer een stukje terug naar boven geklommen, waar een Indonesisch mannetje met een hakmes ons probeerde te overtuigen een andere weg terug te nemen omdat de weg die we wilden nemen volgens hem veel minder veilig zou zijn. Na even getwijfeld te hebben of hij wel gelijk zou hebben, hebben we toch besloten zijn advies op te volgen en hij had gelijk! Via deze weg waren we best snel weer veilig boven en zijn we terug gelopen naar het guesthouse om lekker te gaan eten en daarna vroeg ons bed in te duiken om de volgende dag fris en fruitig te beginnen aan ons avontuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten